اثربخشی درمان فراشناخت بر خودابرازگری جنسی و رضایت جنسی زنان

چکیده

رضایت جنسی به‌عنوان یکی از شاخص‌های کلیدی رضایت زناشویی و سلامت روانی، نقشی اساسی در ثبات روابط خانوادگی دارد. خودابرازگری جنسی نیز توانایی فرد در بیان نیازها و خواسته‌های جنسی را تسهیل نموده و بر کیفیت تجربه جنسی تأثیر مستقیم می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراشناخت بر خودابرازگری جنسی و رضایت جنسی زنان طراحی شد.  این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون همراه با گروه کنترل و دوره پیگیری انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر سبزوار در سال ۱۴۰۱ بود و نمونه شامل ۴۵ نفر بود که به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه ۱۵ نفر) و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل مقیاس رضایت جنسی هادسون و همکاران (۱۹۸۱)و مقیاس خودابرازگری جنسی همسران اسنل، بل و کلارک (۱۹۹۷) بودند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که درمان فراشناخت اثر معناداری بر افزایش خودابرازگری جنسی و ارتقای رضایت جنسی زنان  داشته است. آزمون بنفرونی نیز نشان داد که اثرات درمان در مرحله پس‌آزمون و پیگیری نسبت به پیش‌آزمون معنادار بوده و اثربخشی مداخلات تا دو ماه پس از پایان مداخله حفظ شده است، اگرچه تفاوت بین پس‌آزمون و پیگیری معنادار نبود.