پیش‌بینی اضطراب سلامت بر ناگویی هیجانی و تصویر بدن در افراد مبتلا به پرخوری عصبی

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اضطراب سلامت در پیش‌بینی ناگویی هیجانی و تصویر بدن در افراد مبتلا به اختلال پرخوری عصبی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی–همبستگی و با رویکرد پیش‌بین انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای انجمن پرخورهای گمنام شهر اصفهان در سال 1403 بود که از میان آن‌ها 400 نفر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه اضطراب سلامت، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و پرسشنامه تصویر بدن بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اضطراب سلامت همبستگی مثبت و معناداری با ناگویی هیجانی (r = .61, p < .01) و تصویر بدن (r = .54, p < .01) دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندمتغیره بیانگر آن بود که اضطراب سلامت توانست 44 درصد از واریانس ناگویی هیجانی و تصویر بدن را پیش‌بینی کند (R = .66, R² = .44, F = 156.32, p < .001). ضرایب رگرسیونی نشان دادند که اضطراب سلامت پیش‌بینی‌کننده معنادار متغیرهای وابسته است (β = .52, t = 8.35, p < .001). یافته‌ها حاکی از آن است که اضطراب سلامت می‌تواند عامل مهمی در تبیین ناگویی هیجانی و نگرش منفی نسبت به بدن در افراد مبتلا به پرخوری عصبی باشد. بنابراین، مداخلات بالینی باید با تمرکز بر کاهش اضطراب سلامت و ارتقای مهارت‌های تنظیم هیجان، در بهبود نگرش بدنی و کاهش رفتارهای پرخوری مؤثر واقع شوند