رابطه بین سبک زندگی اسلامی و رضایت زناشویی با شادکامی و امید به آینده در بین خانواده کارکنان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج

چکیده

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سبک زندگی اسلامی و رضایت زناشویی با شادکامی و امید به آینده در خانواده کارکنان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بود. این مطالعه به روش توصیفی ـ همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی خانواده‌های کارکنان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بود که از میان آنان 127 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های استاندارد شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر، آزمون سبک زندگی اسلامی کاویانی و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. داده‌ها با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین سبک زندگی اسلامی و رضایت زناشویی با شادکامی و امید به آینده رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک زندگی اسلامی پیش‌بینی‌کننده امید به آینده و رضایت زناشویی پیش‌بینی‌کننده شادکامی در خانواده کارکنان هستند. علاوه بر این، بین امید به آینده و شادکامی نیز رابطه مثبت و معنادار مشاهده شد. بر اساس نتایج، سبک زندگی اسلامی و رضایت زناشویی نقش مهمی در ارتقای شادکامی و امید به آینده خانواده‌ها دارند. به‌کارگیری آموزه‌های اسلامی و تقویت روابط زوجین می‌تواند به بهبود سلامت روانی و اجتماعی خانواده‌ها منجر شود.